تاريخ شفاهي به‌معناي اهتمام محقق به شناسايي افراد ذيصلاح و مستند‌سازي و مكتوب‌نمودن دانش و اطلاعات وي در هر حوزه از علومي‌است كه به‌تدريج در حال تبديل شدن به منبعي مهم در ادبيات توسعه مي‌باشد. دريافت اطلاعاتي كه به‌صورت معمول در ساير منابع متعارف تحقيق (منابع مكتوب) يافت نمي‌شود و بهره‌گيري از اطلاعات تاريخ شفاهي به‌عنوان مكمل اطلاعات به‌دست‌آمده از ديگر منابع، با هدف شفاف‌سازي و تنوير ابعاد يك موضوع و نيز شناسايي عناوين و موضوعات جديد تحقيقاتي را بايد در عداد مهم‌ترين مزاياي تاريخ شفاهي برشمرد .در اين كتاب به‌عنوان نخستين حركت جدي در زمينه تاريخ شفاهي توسعه كشاورزي و روستايي در كشور، دكتر اسماعيل شهبازي مورد توجه قرار گرفته است. قرار‌داشتن در مصادر مختلف سازماني و موقعيت‌هاي گوناگون شغلي از مروج كشاورزي گرفته تا رياست سازمان‌هايي همچون ترويج كشاورزي و آموزش كشاورزي ، بهره‌مندي از حافظه خوب و ذكر پاره‌اي وقايع با ريزترين جزئيات و نيز علاقه‌مندي وي به موضوع را بايد در زمره مهم‌ترين مزيت‌هاي كتاب حاضر ذكر كرد

برای ارسال نظر وارد سایت شوید